Wat ik zelf miste, kan ik hier toevoegen

Kria Djoijoadhiningrat studeerde Architectuur aan de TU Delft. Tijdens zijn opleiding miste hij de verbinding met de beroepspraktijk. Bij Windesheim is die verbinding juist wat het werk voor hem zo aantrekkelijk maakt!

Na jaren als zelfstandig architect opdrachten in verschillende landen in Afrika en Zuid-Amerika te hebben uitgevoerd, merkte Kria dat het opleveren van een mooi gebouw slechts een deel van het probleem kon oplossen.

“Vooral in sloppenwijken in bijvoorbeeld Senegal, Kenia of Peru kun je wel een mooi gebouw neerzetten, maar wat dan? Kennisontwikkeling en kennisdeling zijn daarbij minstens zo belangrijk. Daarmee werk je echt aan de toekomst van zo’n wijk. Hier ontwikkelde ik stilaan de wens om in het onderwijs te gaan werken. Maar dan wel met een grotere link naar de praktijk dan ik zelf heb ervaren. Toen ik de vacature voor docent Bouwkunde op Windesheim voorbij zag komen, voelde dit voor mij als een logische volgende stap met betekenis.”

Vrijheid en verantwoordelijkheid

“Ik vind hier de vrijheid en verantwoordelijkheid die ik ook als zelfstandige heb gekend. De sfeer is goed en ik kan mijn lessen zelf indelen. Daarnaast ben ik continu op zoek naar opdrachten of projecten voor mijn studenten. Daarbij leg ik veel contacten met bureaus, bedrijven of gemeenten. Maar dit is anders dan toen ik zelfstandige was. Het is heel verfrissend om onbevangen en vrij deze contacten te leggen, zonder commerciële doelstellingen daarbij.”

Meer dan ‘praatjes en plaatjes’

“Vooral die verbinding met de praktijk heb ik zelf zo gemist tijdens mijn studie. Ik leerde vooral ‘praatjes en plaatjes’ maken, maar mijn studenten hier snappen dat de werkelijkheid genuanceerder ligt. Dat geld bijvoorbeeld een grote rol speelt bij je ontwerp. Dat je veel moet samenwerken met allerlei partijen. Dit maakt dat ze straks beter voorbereid zijn op de praktijk.”

Veel aandacht voor onze studenten

“Wat ik mooi vind aan Windesheim, is dat we als docenten veel aandacht voor onze studenten hebben, daar doe ik ook echt mijn best voor. Ik volg mijn ‘mentorgroepje’ vanaf het eerste jaar tot hun afstuderen. Ze kunnen in principe altijd met vragen bij me terecht. Ik kan niet altijd alles oplossen voor ze, maar ze voelen zich wel gehoord en gezien. Daardoor leer ik ze goed kennen en ben ik betrokken bij hun ontwikkeling. Die rol past ook echt bij mij.”

Bijdragen aan betere toetsing

“Mijn ambities? Ik volg nu de module Toetsing van de basiskwalificatie Didactische bekwaamheid hier op Windesheim. Daar wil ik in de toekomst meer mee. Want wie bepaalt nu of een student een opdracht haalt? Hoe we dit ‘meten’? Hoe goed of fout dingen zijn? Daar is nog best veel onduidelijkheid over. En dat gaat soms in tegen mijn rechtvaardigheidsgevoel. Ik wil daar meer over leren en ook bijdragen aan verbetering daarin. Voor Windesheim én voor het werkveld.”